Negen uit drie voor DESK JO17-1

Op deze eerste Oktober zaterdag mogen de mannen van JO17-1, zich om 13.15 uur lokale tijd verzamelen op sportpark Eikendijk. Omdat deze topsporters de vrijdagavond allemaal om negen uur op bed lagen hadden ze elkaar weinig te melden en kon er op tijd aan de wedstrijd bespreking begonnen worden. Tijdens deze bespreking werd door de staf het plan van aanpak gepresenteerd om de tegen stander van vandaag over de knie te krijgen. Nadat de Mannen duidelijk is gemaakt dat ook Oirschot Vooruit geen roet in het eten mag gooien, wordt de bestuurskamer verlaten. Bij de gereed staande chauffeurs valt daar gelijk op dat het wel een erg bonte kermis is. Er lopen spelers in korte broek, trainingspakken van elke Europese grootheden en in spijkerbroek. Volgens mij is het de bedoeling dat als je geel-blauw leger ten strijden trekt en dat doe je om te beginnen in je presentatie pak.
Maar goed, iedereen in de auto en afreizen naar sportpark Moorland. Een mooi complex met een hagelnieuwe kantine, waar door de chauffeurs genoten werd van de thee en koffie terwijl de spelers zich gereed maakte voor de wedstrijd. Nadat iedereen in het zelfde tenue naar buiten kwam, werd aan de warming up begonnen. Hier viel door trainer en zijn assistent op dat de Kanaries scherp en goed bij de les waren. Het beloofde dus veel goeds te worden. Iedereen was er dus klaar voor om de Groen Witten uit Oirschot eens te verslinden.
Dan is het dus kwart over drie en moet het gaan gebeuren. De leiding staat vandaag onderleiding van een erg jonge scheidsrechter. Na enkele minuten is al te zien dat een goede warming up ook geen garantie bied voor een goede wedstrijd. De mannen spelen veelvuldig de lange bal en gaan mee met het slechte spel van de tegenstander. Een tegenstander die niet overgoten is door de voetbal saus, maar gewoon de mouwen opstroopt en er opklapt.  Er worden maar weinig kansen gecreëerd en er ontstaat een wedstrijd tussen de twee zestien meter gebieden. De rust wordt bereikt met een brilstand op het scorebord.
Tijd voor de thee en voor wat woorden van de staf. De staf die al weer vlug uit de kleedkamer was. Het bleken dus weinig worden te zijn maar wel met een volume waar de gemiddelde opera zangers jaloers op zouden zijn.
In de tweede helft wordt beginnen er twee nieuwe gezichten binnen het Geel-Blauwe leger. Na enkele minuten gebeurd het dan, een tegentreffer. Langs de kant zie je bij de in grote tallen aanwezige supporters uit Kaatsheuvel de stoom uit de oren komen. Binnen de lijnen is dat gelukkig ook het geval en je hoort zelfs spelers naar elkaar roepen dat dit echt niet kan. Oirschot Voorruit heeft dus een grote fout gemaakt, want nu is iedereen wel wakker geschud. Gelukkig is dit inderdaad het geval en na enkele minuten scoren de mannen de gelijkmaker. Hier is hun honger naar doelpunten nog niet mee over en het begint te draaien. De mannen weten elkaar te vinden, er wordt minder naar de lange bal gezocht en er wordt gewerkt, zowel aan de bal als zonder de bal. Hierdoor is het voor de harde kern toch weer genieten. Nadat er een paar keer het netje werd geraakt staat de 1-5 einduitslag op het scorebord. 
Met negen punten uit drie wedstrijden blijven de mannen dus op koers en kunnen ze zich opgaan maken voor het volgende slachtoffer, VFC Zwaluw.
Nu ben ik niet van namen noemen en dat zal ik nu ook niet doen, want de insiders weten wel wie ik bedoel, maar een broodje frikandel voor de wedstrijd kan echt niet. Maar wat ben ik vandaag positief verrast  door een wisselspeler. Die altijd op een kansje loert maar vandaag ook zonder bal de meters maakte, die liep te sleuren en te etteren, zijn tegenstander Keessie helemaal gek maakte. Als volgende wedstrijden iedereen deze inzet heeft zal het niet lang duren voordat de trainer van het vlaggeschip op zaterdag langs de lijn te zien is.

Verslag: Vincent Rommens